pospolita (Solidago virgaurea L.) – gatunek rośliny wieloletniej należący do rodziny astrowatych. Występuje w Europie i Azji. Bardzo pospolita w całej Polsce. Można ją spotkać na słonecznych łąkach, polanach jak i w zaroślach. Kwitnie od lipca do września. Nawłoć pospolita, znana również pod nazwą mimoza, zaliczana jest do grona cennych roślin leczniczych. Surowcem zielarskim jest ziele nawłoci - ulistnione pędy wraz z kwiatami.
Zawiera garbniki, kwasy organiczne, saponiny, śluzy, żywice, olejki eteryczne oraz flawonoidy, m.in. rutynę i kwercetynę.
Należy do grupy roślin o najsilniejszych właściwościach diuretycznych, czyli ze wskazaniem na układ moczowy. Nawłoć jest wykorzystywana przede wszystkim przy infekcjach dróg moczowych oraz jako środek moczopędny – zwiększający wydzielanie moczu. Działa przeciwzapalnie jak i przeciwgrzybiczno, przez co doskonale nadaje się do stosowania dla kobiet cierpiących na częste nawroty tych dolegliwości. Nawłoć unieczynnia toksyny, powstające podczas przemiany materii, a że równocześnie zwiększa ilość wydzielanego moczu (nawet o kilkaset procent) zostają one błyskawicznie wydalone poza organizm. Jej odtruwające własności przeciw jadowi żmiji wykorzystywali już indianie. Wysoka zawartość antyoksydantów (wyższa od zielonej herbaty), czyni z niej roślinę wykazującą działanie przeciw nowotworowe. To silnie moczopędne działanie powoduje, że nawłocią leczy się prawie wszystkie choroby układu moczowego: zapalenie kłębków i miedniczek nerkowych, moczowodów, zatrzymanie moczu, a w mieszankach – kamicę nerkową. Ziele nawłoci wchodzi w skład takich leków ziołowych jak: urogran i fitolizyna.