Zastosowanie surowców z orzecha włoskiego jest bardzo szerokie. Orzech włoski, jego liście oraz kora, są wszechstronnie wykorzystywane nie tylko w gospodarstwach domowych, ale również w ziołolecznictwie. W zielonych orzechach, jak i jego liściach (w zmiennych proporcjach) znajdują się takie związki jak garbniki galotaninowe, pochodna naftochinonu - junglon, flawonoidy, pochodne kwertycyny i kemferolu, fenylokwasy, olejki lotne, kerotenoidy, triterpeny, leukoantycyjany, witaminy C, B, P, K, E i sole mineralne. W orzechu znajdziemy ponadto wysoką zawartość węglowodanów, magnezu oraz cynku.
Wyciągi zielonego orzecha włoskiego oraz jego liści, wykazują się silnymi właściwościami bakteriobójczymi, zwłaszcza wobec bakterii gronkowca, pałeczek duru brzusznego, pałeczki czerwonki bakteryjnej, paciorkowców oraz wielu innych opornych na działanie antybiotyków. Działają ściągająco na błony śluzowe, przeciwkrwotocznie, przeciwzapalnie oraz grzybobójczo. Poprawiają trawienie i przyswajanie pokarmów oraz wykazują się niezwykle szybkim działaniem przeciw biegunkom. Najczęściej wykorzystywanymi właściwościami są: odtruwające działanie organizmu, ze szczególną zdolnością regeneracji wątroby oraz działanie przeciwpasożytnicze i to nie tylko na człowieka ale także i zwierząt domowych. Znajduje zatem zastosowanie w zwalczaniu robaczycy, zwłaszcza tak często występującej u dzieci. Zewnętrzne stosowanie ekstraktów pomocne jest w leczeniu egzemy, trądziku oraz liszajów.